De roodbuikparkiet is een van de mooiste pyrrhura’s en tevens een van de duurste. Waren de prijzen voor een koppel een aantal jaar terug nog schrikbarend hoog, deze vogel werd bij de introductie in Nederland rond 1996 voor dik 14.000,- gulden verkocht. Inmiddels is hij voor de meeste liefhebbers betaalbaar, maar echt goedkoop zal hij wel nooit worden. Schoonheid mag wat kosten nietwaar?

De Perlata Perlata, niet te verwarren met de Perlata Lepida, heeft al een vrij lange geschiedenis in de Nederlandse avicultuur, hij werd voor het eerst gekweekt in de dierentuin van Rotterdam in 1966. Dit was waarschijnlijk ook een eerste wereldkweek in gevangenschap. Sindsdien zijn slechts enkele vogels ingevoerd, maar omdat hij redelijk veel gekweekt is in dierentuinen en ook bij Zwitserse kwekers, zijn er altijd wel vogels te krijgen als je ze zoekt. Sinds dit jaar(2004) ben ik in het bezit van een jong koppel. Waarschijnlijk zal het nog wel een jaar duren voordat ze aan voortplanten gaan denken.



Over de latijnse naam is enige tijd wat onenigheid geweest. Omdat jonge rhodogasters een tijdje voor de nominaatvorm (pyrrhura perlata perlata) zijn aangezien met de rhodogaster als ondersoort, bleek toen dat deze nominaatvorm niet bestond en een herkwalificatie nodig was. Jonge rhodogasters zijn namelijk volledig groen op de buik met soms her en der een rood vlekje en lijken nog niet echt op de volwassen vogels. Uiteindelijk is de rhodogaster als nominaatvorm aangewezen met de pyrrhura perlata lepida en de pyrrhura perlata coerulescens als ondersoorten. De naam rhodogaster is hiermee vervallen, maar wordt door de meeste kwekers nog gebruikt, ik zal ze dan ook bij deze naam blijven noemen.

Een jong moet nog helemaal op kleur komen. Ze zijn pas bij volwassenheid ( na gem. 2 jaar) echt rood gekleurd.

Rhodogasters kweken is niet heel veel moeilijker dan andere pyrrhura’s. Een ruime voliere of kweekkooi met een blok van planken voldoet. Wel zijn vaak wat meer eieren onbevrucht dan bij andere pyrrhurasoorten. Dit is echter van paar tot paar nogal verschillend. Gemiddeld bestaat een legsel uit 5 eieren en zijn er 2 of 3 onbevruchte eieren. Mogelijk dat dit soms ook samenhangt met de kwaliteit van de voeding, er zijn kwekers die bijna nooit een onbevrucht ei hebben.
 

Pyrrhura Algemeen